Zaburzenia odżywiania

To jest Mai. Ma 15 lat i grupę bliskich przyjaciół, z którymi spędza czas. Po szkole zazwyczaj idą na lody lub gotują sobie coś do jedzenia. Ale ostatnio Mai już nie spędza z nimi czasu. W głowie ma inne myśli...

Ostatnio dużo myśli o swoim wyglądzie. Jej ciało zmieniło się w ciągu ostatnich kilku lat i Mai czuje się teraz bardzo niepewna, kiedy patrzy na siebie w lustrze. Bardzo boi się przytyć, a jedzenie sprawia, że czuje się niespokojna i ma poczucie winy. Z tego powodu zmieniły się też jej nawyki: nie je już żadnego ze swoich ulubionych dań, i unika wspólnych rodzinnych posiłków i innych czynności związanych z jedzeniem. Mai cierpi na ZABURZENIA ODżYWIANIA.

Zaburzenia odżywiania to grupa zaburzeń związanych z myślami i emocjami, które sprawiają, że nawyki związane z jedzeniem odbiegają od normy. Wiele zaburzeń odżywiania jest trudno rozpoznać i sklasyfikować. Niektóre jednak mają bardzo charakterystyczne objawy. Należą do nich anorkesja czyli jadłowstręt psychiczny, kompulsywne objadanie się, i bulimia psychiczna. Osoby cierpiące na anoreksję często postrzegają siebie jako osoby z nadwagą, nawet jeśli ich waga jest znacznie niższa niż powinna - ich własny obraz ciała jest zniekształcony.

boją się przytyć, więc obsesyjnie liczą kalorie, i ograniczają ilość spożywanego jedzenia. Często próbują kontrolować swoją wagę powodując wymioty, nadmiernie ćwicząc lub przyjmując środki przeczyszczające albo też tabletki usuwające wodę z organizmu, tzw. diuretyki. W efekcie organizm zostaje pozbawiony składników odżywczych, i nie może funkcjonować tak jak powinien. Funkcjonowanie układów ciała i narządów ulega zaburzeniu.

Wszystko to prowadzi do innych problemów zdrowotnych: niepłodności, uszkodzenia mięśni, osłabienia kości, i wiele innych komplikacji fizycznych. W najcięższych przypadkach jadłowstręt psychiczny może spowodować niewydolność serca i śmierć. Podczas gdy ludzie cierpiący na anoreksję głodzą się, osoby cierpiące na kompulsywne objadanie się spożywają duże ilości jedzenia w bardzo krótkim czasie. Na codzień starają się kontrolować swoje odżywianie, ale w momencie wystąpienia niekontrolowanego napadu objadania się, tracą kontrolę nad tym, co i ile jedzą. To sprawia, że odczuwają wstyd i mają tendencję do unikania innych ludzi, jedzą też w tajemnicy przed innymi.

Przejadanie się związane z zaburzeniami napadowego objadania się często prowadzi do poważnych problemów ze zdrowiem fizycznym. Należą do nich otyłość, cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, problemy z sercem i bezsenność. Spożywanie dużych ilości jedzenia jest chrakterystyczne dla BULIMII NERVOSA. Główna różnica polega na tym, że po takim ataku objadania się, osoby cierpiące na bulimię nervosa sięgają po środki przeczyszczające lub zmuszają się do wymiotów - - jest to zachowanie zwane OCZYSZCZANIEM. Ten cykl objadania się i przeczyszczania powtarza się, i prowadzi do tego, że chory traci nad tym kontrolę.

Przejadanie się może też być rekompensowane poprzez forsowne treningi, pomijanie posiłków lub testowanie różnych diet. Osoby z bulimią zwykle nie doświadczają tak dramatycznej utraty wagi ciała jak osoby cierpiące na anoreksję, czyli jadłowstręt psychiczny. W rzeczywistości mogą mieć nawet lekką nadwagę, ich waga może też ulegać wahaniom. Inne objawy tego zaburzenia to: powiększone gruczoły ślinowe, przewlekłe zapalenie gardła, uszkodzone zęby i odwodnienie. Bulimia może również prowadzić do poważnych komplikacji fizycznych, takich jak wrzody żołądka, perforacja jelit, problemy z sercem, oraz inne stany będące wynikiem niedożywienia.

Nie jest do końca zbadane, co powoduje zaburzenia odżywiania. Najprawdopodobniej jest to połączenie kilku czynników, zarówno biologicznych, jak i środowiskowych. Pomimo różnic między zaburzeniami, wszystkie mają negatywny wpływ na zdrowie i życie ludzi, którzy na nie cierpią. Nieleczone, mogą prowadzić do niedożywienia i poważnych lub nawet zagrażających życiu problemów zdrowotnych. Na szczęście przyjaciele i rodzina Mai odpowiednio wcześnie rozpoznała jej chorobę, i Mai otrzymała odpowiednią pomoc.

Przy odpowiedniej opiece medycznej i wsparciu emocjonalnym, możliwy jest powrót do zdrowia psychicznego i fizycznego. Miejmy nadzieję, że Mai wkrótce wyzdrowieje, i znów będzie mogła cieszyć się życiem.