Interakcja między gatunkami

Lina jest bardzo głodna. O nie! Lodówka jest pusta, co się stało?! - Leonie! A co ja mam zjeść?! Bracia są najgorsi!

Czasami żywność i inne zasoby są ograniczone. Co można wtedy zrobić? Można o nie konkurować, lub dzielić się nimi i współpracować. To działa tak samo w przyrodzie, gdzie różne osobniki mieszkają razem na tym samym obszarze. Czasami organizmy dobrze ze sobą współpracują, czasami ignorują się nawzajem, a czasami walczą.

Zobaczmy, jak to działa! Niektóre osobniki pomagają sobie, aby być silniejszymi i bezpieczniejszymi. Mogą się wzajemnie ostrzegać i chronić, znajdować pożywienie lub polować. Jeśli surykatka widzi coś niebezpiecznego, na przykład orła, ostrzega inne surykatki, aby mogły ukryć się w tunelach, które wspólnie wykopały. Są bezpieczniejsze, bo współpracują!

Czasami osobniki jednego gatunku współpracują z osobnikami innego gatunku. Aby się rozwijać, a nawet przeżyć, jedno z nich potrzebuje drugiego. A czasami oboje potrzebują siebie nawzajem. Nazywa się to symbiozą. Kiedy pszczoła zjada nektar z kwiatu, pyłek kwiatowy przykleja się do pszczoły.

Kwiaty pomagają pszczołom w zdobywaniu pożywienia, a pszczoły pomagają kwiatom się rozmnażać Pomoc jest wzajemna - zarówno pszczoły, jak i kwiaty zyskują od siebie coś pożytecznego. Ten rodzaj symbiozy nazywa się mutualizmem. Kiedy jeden z organizmów czerpie coś z sytuacji ale drugi niczego nie zyskuje ani nie traci, może to być również symbiotyczne. Jeśli ptak zbuduje gniazdo w dziupli, drzewo niczego nie wygrywa ani nie traci. Jednak ptak i jego jaja zyskują schronienie.

Ten rodzaj symbiozy nazywa się komensalizmem. Czasami jeden gatunek korzysta z symbiozy, ale szkodzi temu drugiemu. Kiedy pies łapie pchły, żyją one w psiej sierści i wysysają krew, by się nią żywić. Pies doznaje krzywdy, ale niewiele może na to poradzić. Pchła za to, żyje na swoim gospodarzu — psie — tak długo jak to tylko możliwe.

Pchła jest pasożytem. Ten rodzaj symbiozy nazywa się pasożytnictwem. Niektóre organizmy z nikim nie współpracują i zwykle muszą walczyć o to, czego potrzebują. Nazywa się to konkurencją. Na przykład sosny w lesie konkurują o składniki odżywcze z gleby.

Walczą też o przestrzeń do rozwoju i dostęp do światła słonecznego, potrzebnego im do produkowania energii. Konkurują z innymi sosnami — należącymi do tego samego gatunku. To jest konkurencja wewnątrzgatunkowa. Kiedy różne gatunki walczą o te same zasoby, na przykład różne gatunki ptaków żywiących się tym samym rodzajem ziarna, nazywa się to konkurencją międzygatunkową. Są też gatunki, które zabijają inne organizmy dla pożywienia.

Na przykład orły polują na mniejsze ptaki. Nazywa się to drapieżnictwem. Gatunki żywiące się innymi organizmami nazywane są drapieżnikami. Interakcje między organizmami zdarzają się cały czas, i odgrywają bardzo ważną rolę. Ale nie wszystkie organizmy żyjące na tym samym obszarze wchodzą w interakcje.

Niektóre gatunki unikają konkurencji. Na przykład żyrafy mają długie szyje, i jedzą liście z wierzchołków drzew, gdzie tylko nieliczni mogą dotrzeć. Mają niszę i przystosowały się do niej. Żyrafy również mają wzory na swoich ciałach, więc lwom trudno je zobaczyć. W ten sposób unikają drapieżnictwa. Leon wie, że ma kłopoty.

Ale ma też strategię współpracy! - Lino, patrz! Zrobiłem ci kanapkę! Hm, może mimo wszystko posiadanie młodszego brata nie jest takie złe!