
Jak zrobić prezentację

Ulepsz, aby mieć więcej treści
A presentation outline shows __________.
To dzień odwiedzin w szkole jeździeckiej Marii. Zadaniem Marii jest przeprowadzić prezentację, ale Maria jest zdenerwowana. Prezentacja przed tak wieloma ludźmi jest trochę przerażająca. Prezentacja dla grupy osób nazywana może być przemową lub pokazem, w zależności od sytuacji. Jeśli jesteś zdenerwowany, musisz się dobrze przygotować.
Przygotowanie doda ci pewności siebie i wszystko bedzie mniej przerażające. Maria zastanawia się, jaki rodzaj prezentacji zamierza zrobić. Opowie o sportach jeździeckich. To jej temat. Przemówienie dostarczy słuchaczom informacji.
To przemówienie informacyjne. Maria musi również zastanowić się, kto będzie jej słuchał. Będą to młodsze dzieci i ich rodzice. Gdyby publiczność miała być przyjaciółmi ze stajni, prezentacja musiałaby być inna. Nazywa się to dostosowywaniem mowy do słuchaczy.
Dopasowanie mowy do odbiorców. Najłatwiej jest mówić o czymś, co cię interesuje. Jazda konna? Ale gdyby był to temat, o którym Maria by nic nie wiedziała, jak sprawdzian w szkole, musiała by dowiedzieć się na ten temat więcej, czyli znaleźć fakty. W takim przypadku dobrze jest dowiedzieć się wszystkiego, co możliwe na ten temat - być ekspertem - tak, aby łatwiej było o tym rozmawiać.
Wtedy trzeba szukać w różnych źródłach: w internecie, książkach faktograficznych a może… krótkich animowanych filmach informacyjnych? Co Maria chce opowiedzieć na ten temat? Co już o tym wie? Czego potrzebuje jeszcze się dowiedzieć? Maria robi szkic, w którym zapisuje wszystko, co wie o jeździe konnej - robi mapę myśli.
To dobry sposób na to, aby zobaczyć, co wiesz na dany temat. Organizacja myśli. Kiedy Maria już zdecydowała, co będzie zawierać jej przemówienie, zapisuje kolejność, w jakiej będzie mówić o tych rzeczach. Robi zarys. Potem czas na zapisanie tego, co powie - robi scenariusz.
Scenariusz może różnić się poziomem szczegółowości. Niektórzy zapisują każde słowo, które powiedzą, podczas gdy inni tworzą listę z kilkoma punktami, słowami kluczowymi. Maria zaczyna od zapisania dokładnie tego, co chce powiedzieć. Następnie wybiera słowa kluczowe ze scenariusza, aby wykorzystać je podczas prezentacji. Jak więc wygląda scenariusz?
Najpierw chcesz, aby słuchacze zrozumieli o czym będziesz mówić, chcesz wzbudzić ich zainteresowanie. Przyciągnąć ich uwagę. Ta część przemówienia nazywa się wstępem. Możesz opowiedzieć krótką historię lub wspomnienie związane z tematem. Powinno być krótkie, wystarczy kilka zdań.
Po wstępie, czas na przedstawienie wszystkich faktów, w kolejności określonej w zarysie. Zagłębiasz się w swój temat. To największa, główna część mowy. Czasami możesz tutaj pokazać zdjęcia, mapy lub wykresy. Po przedstawieniu całej treści, spróbuj wrócić do wstępu: połącz i zrób podsumowanie tego, co powiedziałaś.
To jest zakończenie. Podsumowanie powinno być krótkie. Wystarczą dwa lub trzy zdania. Słuchacze powinni zrozumieć, że przemówienie się skończyło. Scenariusz jest gotowy.
Czas poćwiczyć. Maria czyta tekst na głos, nagrywając go na telefonie i odsłuchując. Maria słyszy, że mówi trochę za szybko. Tak często jest, kiedy jesteś zdenerwowana. Postanawia mówić wolniej podczas prezentacji.
Maria też za dużo patrzy na swoje notatki. To sprawia, że trudno ją słyszeć. Jeśli zamiast tego spojrzy na słuchaczy, lepiej ją usłyszą. I poczują, że mówi do nich. Tak więc, prezentacja jest gotowa.
Maria czuje się zadowolona. Zna swój temat i swój tekst. Jest dobrze przygotowana. I ma jeszcze czas, żeby poćwiczyć. Ale najpierw… do stajni!