Prawa dzieci

Och, wygląda na to, że właśnie urodziło się nowe dziecko. I… kolejne na drugim końcu świata. Urocze! Jak na razie życie Fatimy i Rafy jest dokładnie takie samo. Przyszli na świat zdrowi i szczęśliwi.

Rodzice Fatimy rejestrują jej narodziny w urzędzie. Otrzymują metrykę urodzenia. Ale narodziny Rafy nie zostaną zarejestrowane. Rodzice Rafy nie są małżeństwem, a w Indonezji, tam gdzie urodził się Rafa, do zarejestrowania urodzenia potrzebny jest akt małżeństwa. Czy to ma znaczenie?

Brak rejestracji przy urodzeniu, może utrudnić, czasami uniemożliwić, zapisanie się do szkoły, dostęp do opieki zdrowotnej, możliwość otwarcia konta bankowego, głosowania, a nawet znaleźienia pracy. A dziecko bez aktu urodzenia nie może udowodnić swojego wieku. Oznacza to, że istnieje ryzyko, że mogą zostać zmuszeni do wykonywania niebezpiecznej pracy lub nawet małżeństwa podczas kiedy sami są jeszcze dziećmi, Bez rejestracji urodzenia, z punktu widzenia prawnego, dziecko nie istnieje. Ale Rafa jest tylko dzieckiem, nie może kontrolować tego, czy jego rodzice są małżeństwem, czy nie. Organizacja Narodów Zjednoczonych uznaje wszystkie dzieci w wieku 18 lat i młodsze za niepełnoletnie.

Rafa, jak wszyscy inni nieletni, urodził się w okolicznościach pozostających poza jego kontrolą. Osoby nieletni nie mają dużej władzy. Dość długo muszą polegać na dorosłych, którzy mają zapewnić im jedzenie, schronienie, i ochronić przed niebezpieczeństwem. To powoduje nierównoprawną pozycję dzieci w społeczeństwie, Dlatego poza podstawowymi prawami człowieka dzieci mają swoje specjalne prawa: prawa dzieci. Prawa dziecka są określone w Konwencji o prawach dziecka, przyjęte przez ONZ w 1989 roku.

A zatem jakie są te prawa? Dzieci mają prawo do życia, zdrowia, nazwiska i obywatelstwa. Dzieci mają prawo do nauki, opieki i troski ze strony osób, które ich kochają. Dzieci mają prawo do rozwoju, prawo do ochrony przed wyzyskiem ekonomicznym, wszelkiego rodzaju nadużyć czy zaniedbania. Dzieci mają również prawo do swobody myśli i mogą praktykować taką religię jaką chcą.

To jest prawo do uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym. Wszystko to brzmi bardzo dobrze, prawda? Wiele krajów się z tym zgadza. Konwencja praw dziecka to najczęściej podpisywany traktat o prawach człowieka w historii. Podpisały go194 kraje - - to prawie każdy kraj na świecie!

Podpisując go, kraje angażują się w zapewnienie ochrony i rozwoju wszystkich dzieci. I jeszcze… Sytuacja Rafy nie jest wyjątkowa. Setki milionów dzieci nie jest objęte ochroną praw dziecka. Dlaczego? Niektóre rządy, traktują Konwencję za "idee ogólne" co w rezultacie prowadzi do nieprzestrzegania praw zawartych w Konwencji, Rząd może zgadzać się z tym, że wszystkie dzieci mają prawo do edukacji i opieki zdrowotnej.

Ale jeśli szkoły nie zostaną zbudowane i brak jest dostępu do lekarzy, to staje się to bardzo trudne. Tak więc w wielu krajach, nawet w przypadku wprowadzenia przepisów chroniących prawa dzieci, prawa te nie są chronione ani egzekwowane. I dlatego samo istnienie prawa nie wystarcza do ochrony praw dzieci. Potrzebne są różnego rodzaju organizacje, które będą monitorowały przestrzeganie praw dziecka na świecie. Potrzebna jest tu współpraca rodziców i rodzin, i innych ludzi aby zapewnić dalsze istnienie praw dzieci.

W ten sposób Rafa, Fatima, i wszystkie dzieci na całym świecie będą miały szansę na szczęśliwe i zdrowe życie.