Co zrobiła Organizacja Narodów Zjednoczonych?

Od początku swojego zaistnienia w 1945 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych ma misję, aby ratować ludzi od cierpień wojennych, egzekwować prawa człowieka i szerzyć sprawiedliwość, oraz aby pomóc ludziom na całym świecie żyć zdrowo i spokojnie. Jej! To niemałe wyzwanie... Pomimo swoich wielkich założeń nie zawsze widzimy wpływ ONZ na nasze codzienne życie. A więc co zrobiła ONZ?

Na początku ONZ ma tylko 51 krajów członkowskich. Walczy o rozwój i możliwość podejmowania kroków, aby realizować swoją misję. Jej dwóch potężnych członków, Stany Zjednoczone Ameryki i Związek Radziecki walczą ze sobą w Zimnej wojnie. Często powstrzymują ONZ przed podjęciem różnych działań, głosując „nie” na pomysły popierane przez swojego wroga. Przez długi czas starają się także powstrzymać wrogich im sojuszników przed przystąpieniem do ONZ.

Wreszcie w 1955 roku ONZ zgadza się na szesnastu nowych członków. I od tej chwili organizacja cały czas rozrasta się, a na początku lat 60tych jest dwukrotnie większa niż na początku swojej działalności. Liczba różnych organów ONZ, czyli grup realizujących prace dla ONZ, także się powiększa. Światowy Program Żywnościowy rozpoczyna się w 1961 roku. W 1965 roku startuje Program Narodów Zjednoczonych do spraw Rozwoju, który ma pomóc ludziom w budowaniu dla siebie lepszego życia. Tymczasem Światowa Organizacja Zdrowia ONZ ogłasza, że ma ambitny plan, aby pozbyć się poważnej globalnej choroby zwanej ospą.

ONZ jest coraz większa i ma coraz więcej pracy, ale to wcale nie zaprowadza pokoju na całym świecie. Duża część Afryki doświadcza głodu i wojen domowych. Na Bliskim Wschodzie nieporozumienia o granice, ropę naftową i wpływy obcych mocarstw doprowadzają do wielu lat walk. A USA i Związek Radziecki przenoszą swój konflikt w kosmos. Ścigają się, by wystrzelić w przestrzeń kosmiczną satelity i rakiety i pokazać swoją siłę militarną. Czy po kolejnych dwudziestu latach ONZ zawodzi w swojej misji?

ONZ powoli odnosi zwycięstwa w kilku ważnych kwestiach. W 1979 roku Światowa Organizacja Zdrowia ogłasza, że ospa zniknęła. Coraz więcej uwagi poświęca się prawom kobiet, a ONZ uchwala porozumienie, aby pracować na rzecz równości między mężczyznami i kobietami w życiu codziennym i zawodowym. Gdy pod koniec lat 80tych Zimna wojna dobiega końca, USA i ZSRR zaczynają znajdować coraz więcej rzeczy, w których mogą się porozumieć. Ich przyjaźniejsze stosunki w Radzie Bezpieczeństwa ułatwiają ONZ zatwierdzanie większej liczby operacji pokojowych.

Wiele z tych prac wykonują żołnierze ONZ i cywile nazywani siłami pokojowymi. Siły pokojowe pracują nad zakończeniem konfliktu w danym regionie i pomagają wprowadzić nowe systemy, takie jak uczciwe wybory. W latach 1989 -1994 ONZ zwiększa liczbę sił pokojowych z 11 000 do 75 000. W drugiej połowie lat 90tych rosną obawy o zmiany klimatyczne. ONZ zdaje sobie sprawę, że nie robi wystarczająco dużo w tej kwestii.

Na spotkaniu w Kioto w Japonii członkowie zgadzają się na nowe, twarde zasady, aby zredukować emisję dwutlenku węgla i innych szkodliwych gazów do atmosfery. Około roku 2000 ONZ chce podjąć zdecydowane działania na całym świecie do walki z ubóstwem, chorobami, słabą edukacją, problemami środowiskowymi i dyskryminacją kobiet. Tworzą Milenijne Cele Rozwoju, które powinny być spełnione do 2015 roku. W każdym z obszarów następuje ważny postęp i do 2015 roku większość ludzi uważa, że cele są przynajmniej częściowo osiągnięte. Dziś ONZ pracuje nad 17 nowymi celami rozwoju na 2030 rok.

Rosnące wysiłki ONZ na rzecz współodpowiedzialności za problemy światowe pomogły zmniejszyć ubóstwo, ilość wojen i chronić praw człowieka po II Wojnie Światowej. Organizacja nie zawsze funkcjonuje sprawnie i nie wszystko, czego ONZ próbowała dokonać, ostatecznie się powiodło. Ale jasne jest, że współpraca ONZ rozwiązuje problemy, które dla pojedynczych państw byłyby niemożliwe do pokonania.