Przemysł zmienia świat

Wielka Brytania – rok 1730. Rolnictwo nigdy wcześniej nie było tak wydajne, jak teraz. Łączenie małych kawałków ziemi w duże pola, ogrodzenie, umożliwia wydajniejsze wykorzystanie terenu. Konie ciągną teraz pługi, które w przeszłości ciągnęli ludzie. Do produkcji tej samej ilości żywności, nie potrzeba już tylu rolników. Dzięki ulepszonej hodowli, krowy dają więcej mleka. Świnie rosną szybciej i stają się większe a owce dają więcej wełny.

Produkcja jedzenia jest bardziej wydajna. Rozwój rolnictwa przyczynił się do wzrostu populacji. W tym samym czasie wielu brytyjskich rolników traci pracę. Dlatego wiele osób przenosi się do miast, gdzie pojawia się możliwość znalezienia pracy w nowym i rozwijającym się przemyśle tekstylnym. Niezależnie od tego, czy jesteś królem, czy chłopem, potrzebujesz materiału.

Z materiału - sukna - szyjemy odzież. Ludzie robią to już od ponad 5000 lat, a nowe rasy owiec dają więcej wełny z której można zrobić jeszcze więcej materiału. I to właśnie produkcja tekstyliów skłania ludzi do wymyślania maszyn. Aby zwiększyć produkcję tekstyliów, wynalazca o imieniu John Kay wynajduje mechaniczne czółenko. Dzięki temu jedna osoba może wyprodukować tyle sukna co 2-4 osób wcześniej.

Ale nagle brakuje przędzy. Wyprodukowanie przędzy trwa dłużej niż utkanie materialu. Tak więc w roku 1764 wynalazca o imieniu Hargreaves wymyśla maszynę, która potrafi kręcić przędzę - przędzarkę zwaną Spinning Jenny. Maszyna Spinning Jenny może wyprodukować tyle przędzy, co 4 - 6 pracowników i nigdy nie musi odpoczywać. Rezultat jest taki, że osoby które przędą przędzę ręcznie - przędzarki, stają się bezrobotne a to za sprawą Spinning Jenny.

Rozzłoszczone przędzarki wpadają do domu wynalazcy Hargreavesa w Blackburn i niszczą jego maszyny. Hargreaves przenosi się do Nottingham. I wkrótce w Wielkiej Brytanii pojawi się 20 000 Spinning Jennie. To pierwszy znany protest przeciwko maszynom, które "okradają" ludzi z pracy, ale nie ostatni. W roku 1769 fryzjer i perukarz Richard Arkwright udoskonala krosno tkackie, które zasilane jest wodą i dlatego musi znajdować się w pobliżu wody.

Wykorzystanie energii wodnej do napędu maszyn to ogromny postęp w rewolucji przemysłowej. Wcześniej umieszczenie maszyn i pracowników w fabryce było dowolnym wyborem, ale teraz to konieczność. Powszechnie uważa się Arkwrighta za wynalazcę fabryki. Pierwszy dużym krokiem w rewolucji przemysłowej była organizacja pracy. Budowa fabryk to drugi duży krok.

Następnie wprowadza się szereg nowych wynalazków, które sprawiają, że fabryki tekstylne są bardziej wydajne. Kolejny wynalazek to krosno tkackie, który nie musi być obsługiwane przez pracowników: krosno mechaniczne. Teraz możliwa jest już masowa produkcja tekstyliów, ale nie ma wystarczającej ilości przędzy. Tak więc ludzie zaczynają używać bawełny z USA. Wkrótce tkaniny bawełniane stają się bardziej powszechne niż wełna.

Nowe maszyny usprawniają pracę, ale jednocześnie, odbierają pracownikom możliwość zarabiania na życie. Jeśli jedna maszyna może wykonać pracę trzech osób, a do obsługi wystarczy tylko jedna, dwie osoby zostaną bez pracy. Teraz, gdy maszyny wykonują większość pracy, nie jest już konieczne, aby pracownik był wykwalifikowany. Zanim maszyny zaczęły być używane, to przędzarki posiadały wiedzę na temat robienia tkanin. Teraz to właściciele fabryk posiadają wiedzę o tym, jak produkować tkaniny i to oni organizują pracę w fabrykach.

To trzeci duży krok w rewolucji przemysłowej. Rewolucja przemysłowa zaczyna się w Wielkiej Brytanii, ale bardzo szybko rozprzestrzenia się do innych krajów.