Droga nazistów do władzy: wybory w 1930 r., sukces partii nazistowskiej

Niemcy pozbierały się po wojnie i ich gospodarka jest teraz prawie tak dobra, jak przed wybuchem wojny. Kraj został odbudowany, głównie z pieniędzy, które Niemcy pożyczyły od USA. Poziom bezrobocia też spadł. W maju 1928 odbywają się wybory. Hitler i partia nazistowska ponoszą porażkę.

Dostają tylko 2,6 procent głosów. Daje im to 12 z 600 miejsc w parlamencie i bardzo małą władzę. Ale Hitler i partia nazistowska nie poddają się. Partia rośnie. Lokalni liderzy organizują spotkania i wydają dużo pieniędzy na drukowanie biuletynów, broszur i plakatów z prostymi przekazami.

Organizują też wiece, które są starannie zaaranżowane przez Josepha Goebbelsa. Tysiące osób przybywa na te spotkania, które są również nadawane w radiu. Goebbels usilnie stara się opisać Hitlera jako wielkiego przywódcę, a komunistów i Żydów jako wrogów Niemiec. Wielu słucha i przyjmuje te przekonania, ponieważ Goebbels jest biegły w propagandzie. W październiku 1929 r.

Stany Zjednoczone pogrążone są w głębokim kryzysie gospodarczym. Amerykańskich robotników i rolników nie stać na kupowanie produkowanych dóbr. Banki i firmy bankrutują, a bezrobocie gwałtownie rośnie. Wielki kryzys gospodarczy rozprzestrzenia się z Ameryki do wielu krajów dookoła świata. Cały świat wkracza w okres recesji.

Niemcy są jednym z krajów najbardziej dotkniętych kryzysem gospodarczym. Pożyczyli dużo pieniędzy z USA, ale teraz Stany Zjednoczone przestają pożyczać pieniądze. W tym samym czasie żądają od Niemiec zwrotu pożyczek. Teraz niemiecka gospodarka się załamuje, a bezrobocie staje się ogromne. Po przegranej wojnie w 1918 r.

Niemcy zostały zmuszone przez Amerykanów do utworzenia republiki demokratycznej. Teraz jest kryzys, a wybrani politycy nie wydają się być w stanie go rozwiązać. Naród niemiecki traci zaufanie do demokracji parlamentarnej. Kryzys i niezadowolenie w Niemczech tworzą podatny grunt dla Hitlera i jego partii nazistowskiej. Na jego wiece przychodzi coraz więcej osób.

Hitler podkreśla wyraźniej niż kiedykolwiek że Niemcy nie powinny przestrzegać wersalskiego traktatu pokojowego. Nie powinny też spłacać długów wobec innych krajów. Hitler nalega na powstrzymanie tego, co nazywa żydowskimi wpływami, oraz na zastąpienie demokracji silnym rządem, stawiającym Niemcy ponad wszystko! Hitler ostrożnie unika wyjaśnienia, jak dokładnie rozwiąże kryzys. Ale obiecuje wszystkim: - robotnicy dostaną pracę, - rolnicy są dumą Niemiec, a rolnictwo będzie się rozwijać, - młodzi ludzie dostaną nowoczesne Niemcy, gdzie technologia da im nowe miejsca pracy, drogi i fabryki. - starzy ludzie będą pod opieką, a on dopilnuje, aby tradycyjne niemieckie wartości rządziły krajem! - Właściciele firm nie będą musieli się przejmować żądaniami awanturniczych komunistów i związków zawodowych.

I lud niemiecki słucha! Po raz pierwszy, Hitlerowi i nazistom udaje się pozyskać członków ze wszystkich grup ludności. Zaczynają też zarabiać dużo pieniędzy. Pieniądze pochodzą głównie od właścicieli firm którzy mają nadzieję, że naziści położą kres komunistom. Do partii dołączają również członkowie będący pracownikami biurowymi, rolnicy, studenci i bezrobotni.

Wiece nazistów stają się coraz większe. Są pełne muzyki, powiewających flag ze swastyką i ludzi maszerujących w wojskowym stylu. Hitler jest witany przez tysiące ludzi, gdziekolwiek się pojawi, a kiedy przemawia witają go wyciągnięte ręce i ludzie krzyczący: Sieg Heil! Te spotkania to wspaniałe widowiska, które robią wrażenie na wielu osobach. W wyborach w 1930 r.

naziści otrzymują sześć i pół miliona głosów i stają się drugą co do wielkości partią po socjaldemokratach. Ale Hitlerowi nie wystarcza bycie, liderem drugiej co do wielkości partii. On chce przewodzić Niemcom!