Wojna zimowa w Finlandii

23 sierpnia 1939 r. Ministrowie Spraw Zagranicznych Związku Radzieckiego i Niemiec podpisali umowę o nieatakowaniu siebie nawzajem: pakt Ribbentrop-Mołotow. W dokumencie jest tajna sekcja.. ustalająca podział Europy Wschodniej między Związek Radziecki i Niemcy. Niemcy zaatakują Polskę i zajmą jej zachodnią część.

Związek Radziecki zajmie wschodnią Polskę, ale zainstaluje również bazy wojskowe w Finlandii, Estonii, na Łotwie, Litwie i w Rumunii. A Niemcy im na to pozwolą. 1 września Niemcy napadają na Polskę. 17 września, to samo robi Związek Radziecki. Dwaj napastnicy szybko okupują całą Polskę, tak jak to uzgodnili i zaczynają dzielić ją między siebie.

Pod koniec września Związek Radziecki rości sobie prawo do tworzenia baz wojskowych w Estonii, na Łotwie i Litwie. Te trzy kraje nie są w stanie obronić się przed Związkiem Radzieckim, i są zmuszone się zgodzić. Zatem 28 września Estonia podpisuje umowę dającą Związkowi Radzieckiemu prawo do posiadania baz lotniczych i morskich, na Dago i Saaremaa oraz w Paldiski. Ale sowiecki przywódca Józef Stalin wciąż nie jest usatysfakcjonowany. 12 października domaga się prawa do założenia sowieckiej bazy wojskowej w Finlandii, w Hanko.

Chce, aby granica fińska na Przesmyku Karelskim została przeniesiona dalej na północ, z dala od Leningradu - który dziś nazywany jest Petersburgiem. I chce aby granica w północnej Finlandii, w Petsamo, została przeniesiona na zachód. Fiński minister spraw zagranicznych Eljas Erkko odmawia przyjęcia sowieckich żądań. Finlandia i Związek Radziecki podpisały umowę o nieatakowaniu siebie nawzajem: pakt o nieagresji. Ale Erkko widział, co się stało kiedy Hitler chciał przejąć małe części Czechosłowacji..

a potem przejął prawie cały kraj. Erkko uznaje, że Związek Radziecki może zrobić to samo. Nie ufa Stalinowi. 26 listopada: władze sowieckie ogłaszają, że czterech żołnierzy radzieckich zginęło w rosyjskiej wsi Mainila, na granicy z Finlandią. Twierdzą, że winna jest Finlandia, i zrywają pakt o nieagresji z Finlandią.

30 listopada: bez wypowiedzenia wojny, Związek Radziecki bombarduje stolicę Finlandii, Helsinki i wiele innych fińskich miast. A Sowiecka Armia Czerwona przekracza granicę Finlandii w Ładodze i Petsamo. Związek Radziecki twierdzi, że Finlandia rozpoczęła wojnę zabijając żołnierzy w Mainili. Ale to kłamstwo. Późniejsze badania pokazują, że Finlandia nie była za to odpowiedzialna.

Była to tajna operacja sił sowieckich - zwana operacją fałszywej flagi - aby stworzyć pretekst do ataku na Finlandię. Finlandia prosi Szwecję o pomoc w wojnie przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Ale Szwecja, która jest krajem neutralnym, odmawia. Nie chcą ryzykować udziału w wojnie ze Związkiem Radzieckim. Zamiast tego Szwecja pomaga w inny sposób.

W ciągu jednego roku, Szwedzi zbierają 490 mln koron jako pomoc wojenną dla Finlandii. Ta ogromna suma byłaby dziś warta około czternastu miliardów koron szwedzkich. A tysiące szwedzkich żołnierzy- ochotników walczy o Finlandię przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Motto: Sprawa Finlandii jest nasza stało się znane w całej Szwecji. Sowiecka armia inwazyjna pod dowództwem marszałka Kirilla Meretskowa, ma prawie pół miliona żołnierzy.

Armią fińską dowodzi feldmarszałek Carl Gustaf Mannerheim, wytrawny żołnierz, który niebawem ma przejść na emeryturę. Jego armia jest o połowę mniejsza. Stalin spodziewa się pokonać fiński ruch oporu w 12 dni, ale wkrótce dowiaduje się, że się myli. Finowie, mimo że wróg ma przewagę liczebną, nie zamierzają się poddać. Stalin zdaje sobie sprawę, że inwazja na Finlandię będzie trudna i zimna.