Narodziny Ateny

Zeus, wszechmocny bóg nieba, poślubia boginię Metis. Znana jest z głębokich przemyśleń i mądrych rad. Z drugiej strony, Zeus ma skłonność do martwienia się o to, co może się wydarzyć w przyszłości. Pewnego dnia odwiedza wyjątkową istotę który ma zdolność patrzenia w przyszłość — wyrocznię — aby go uspokoiła. Wyrocznia mówi Zeusowi, że Metis będzie miała córkę.

Następnie dodaje, że po córce urodzi się także syn kto obali Zeusa! Zeus jest wstrząśnięty. Wspomina, że jego ojciec i dziadek zostali obaleni przez swoich synów. Nie może pozwolić, żeby mu się to przytrafiło... Zeus przekonuje Metis że oboje powinni zmienić się w różne zwierzęta - dla żartu!

Podczas zabawy Metis odpręża się. Choć raz może przestać tak głęboko myśleć o wszystkim. Zeus dostrzega swój moment. Gdy Metis przestaje być czujna, Zeus wyzywa ją, by zmieniła się w muchę. Kiedy Metis to robi… Zeus połyka ją w całości!

Zeus uśmiecha się z satysfakcją. To położy kres groźbie obalenia. Może Zeus też przejmie część godnej pozazdroszczenia mądrości Metis. Jakiś czas później, Zeus zaczyna mieć okropne bóle głowy. W desperacjii, rozpytuje o lekarstwo na jego ból.

Jego przyjaciele przychodzą jeden po drugim, aby służyć radą. Dionizos każe Zeusowi pić więcej wody i odpoczywać. To nie pomaga. Apollo gra spokojną muzykę na swojej harfie. To tylko pogarsza pulsujący ból.

Hermes zastanawia się na głos czy coś w głowie Zeusa może być powodem bólu… Wzywa Hefajstosa, boga rzemieślników. Ku przerażeniu Zeusa, Hermes mówi Hefajstosowi, aby rozbił czaszkę Zeusa. Zeus krzyczy z bólu, a ze spowodowanej uderzeniem topora Hefajstosa szczeliny w czaszce Zeusa wyskakuje stworzenie! To jego córka: Atena. Okazuje się, że Metis była w ciąży, kiedy Zeus ją połknął.

Metis stopniowo zniknęła, i pozostała po niej tylko czysta myśli w Zeusie, ale ich córka każdego dnia stawała się coraz większa i silniejsza. Teraz Atena stoi przed Zeusem, w pełni dorosła wojowniczka, odziana w zbroję i z tarczą w ręku. Jest boginią mądrości i wojny. Niektórzy mówią, że łomotaniem w głowie Zeusa była Atena uderzająca w zbroję. Teraz, gdy urodziła się Atena, ból Zeusa zniknął.

Zeus uśmiecha się z zachwytem na swoją piękną, silną córkę i na swoją ucieczkę przed proroctwem wyroczni. Już nigdy Metis nie będzie istniała poza nim; nigdy nie będzie mieć syna, który będzie skazany na to, by go obalić. Tymczasem mądrość Metis żyje w Zeusie. Z czasem Zeus stanie się znany ze swojej troskliwości i ostrożnych decyzji. Ale teraz, świętuje szczęśliwą okazję przybycia córki z burzą z piorunami na niebie.