Historia chemii

Super mikroskop, przez który zobaczysz ruch cząsteczek w mięśniach. Leki, które zmieniają sposób działania komórek w ciele ludzkim. Lub też badania, które zapewniają nam lekarstwo na nowotwory. To właśnie przykłady współczesnej chemii, za które w ostatnich latach została przyznana Nagroda Nobla. Wszystko jednak zaczęło się dawno, dawno temu.

Być może było to... tak, gdy ludzie po raz pierwszy wypróbowali CHEMIĘ. Pieczone mięso jest nie tylko smaczniejsze od surowego, ale też łatwiej je pogryźć i wolniej się psuje. Dzieje się tak, ponieważ ciepło z ognia uruchamia w mięsie reakcje chemiczne. Tysiące lat temu ludzie zauważyli, co się stanie, gdy na jakiś czas odstawimy ciasto zrobione z mąki i wody.

Maleńkie grzyby i bakterie w cieście zjadają mąkę i uwalniają dwutlenek węgla- następuje fermentacja ciasta. Chleb zrobiony w ten sposób był nie tylko smaczniejszy, ale i zdrowy. A poza tym dłużej się trzymał. Do dzisiaj do fermentacji chleba używa się prawie tych samych metod. Pierwsi profesjonalni chemicy pojawili się pięć tysięcy lat temu.

Kapłani w Egipcie dbali, aby ciała bogatych ludzi nie gniły. Pokrywali je solą i przyprawami, co prowadziło do wysuszenia ciała i chroniło przed atakiem bakterii. Ludzie uważali, że pewnego dnia zmarli powrócą do życia, więc trzeba zachować ich ciała w jak najlepszym stanie. Obecnie używamy soli i przypraw do konserwowania ryb i mięsa. Dwa tysiące lat temu w egipskim mieście, Aleksandrii, pracowała chemiczka o imieniu Maria.

Próbowała tworzyć nowe substancje, mieszając ze sobą inne. Wielu marzyło o tym, aby stworzyć ZŁOTO. Tylko pomyśl, jaki byłbyś bogaty! Twórców złota z tamtych czasów zwykle nazywamy alchemikami, aby odróżnić ich od dzisiejszych chemików. Tak naprawdę obydwa te słowa, czyli chemia i alchemia, pochodzą od arabskiego słowa „al-kimia”.

Dlaczego więc żaden z alchemików nie został wielkim bogaczem? To proste! Dlatego że nie możesz wytworzyć złota przez zmieszanie innych substancji. Tak właściwie, to nie jest do końca prawda... Niektórzy alchemicy odkryli, że złoto rozpuszcza się w rtęci.

W efekcie powstaje brzydka, szara masa: amalgamat. Amalgamat można podgrzać, aby wyparowała z niego rtęć. Wtedy zostaje nam CZYSTE ZŁOTO. Oczywiście jest to tylko złoto, które alchemik tam umieścił... Ale kilku chciwych władców udało się oszukać i kupili oni tę fałszywą recepturę za olbrzymie pieniądze.

Zanim się zorientowali, oszust był już za granicą! Pozostawało po nim urządzenie, którego używał do odparowania rtęci: destylator. Do dziś używa się go w laboratoriach chemicznych! Dopiero na końcu XVIII wieku narodziła się współczesna chemia. Wtedy ludzie zaczęli rozumieć, że wszystko składa się z pierwiastków.

We Francji Antoine Lavoisier podpalił mieszankę wodoru i tlenu i BUM! - zmieniła się ona w wodę. To był prosty dowód na to, że woda to związek dwóch pierwiastków: wodoru i tlenu. Później chemia przekształciła się w pełnoprawną naukę: w połowie XIX wieku Rosjanin, Dmitrij Mendelejew, odkrył, że atomy wszystkich pierwiastków różnią się między sobą masą. Uporządkował pierwiastki w tabeli, której używamy do dziś: jest to układ okresowy pierwiastków. Kolejny etap w rozwoju chemii nastąpił wtedy, gdy chemicy dostali się do jądra atomu.

Na początku XX wieku Marie Curie badała radioaktywność, a jej odkrycia doprowadziły do powstania aparatu rentgenowskiego. Otrzymała Nagrodę Nobla DWUKROTNIE: z fizyki i z chemii. W połowie XX wieku naukowcy odkryli coś, co decyduje o budowie komórek w naszym organizmie. Jest to makrocząsteczka, zwana DNA. Wiedza o tym może pomóc w zapobieganiu takim chorobom, jak nowotwory czy wiele chorób dziedzicznych.

Jenny, gdybyś była naukowcem, nad czym chciałabyś pracować? Chcę pomóc lekarzom wyeliminować choroby! Poza tym chcę wynaleźć nowe materiały przyjazne środowisku. Wymyślę tabletkę, dzięki której mój królik będzie miał super moce!