Cykl hydrologiczny

Ojoj. Zabierajmy się stąd! Zanim woda z jeziora wszystko zaleje... Hmm. Wyobraź to sobie...

gdyby deszcz padał bez przerwy, woda zalałaby całą Ziemię! Myślę, że musimy naprawdę szybko zbudować łódź... jak Noe, w tej starej opowieści... To jak długo pada deszcz nie ma właściwie znaczenia. Deszcz nigdy nie byłby w stanie zalać całej Ziemi.

Naprawdę! To prawda. Nigdy, nawet jeśli deszcz padał przez 24 godziny na dobę, przez cały rok. Ponieważ każda kropla deszczu, która spada na was tutaj, pochodzi z oceanów i jezior znajdujących się gdzie indziej. Ilość wody na Ziemi jest zawsze taka sama.

Jest to ta sama stara woda, która krąży w przyrodzie w niekończącym się cyklu. Krople deszczu, które teraz skapują z waszych nosów wsiąkają dalej w ziemię, pod waszymi stopami. Część tej wody pobierana jest przez korzenie roślin. Rośliny wykorzystują wodę, aby transportować składniki odżywcze ze swoich korzeni do liści i kwiatów. Na koniec rośliny ponownie uwalniają wodę do powietrza w postaci pary wodnej.

Część wody pozostaje w ziemi przez pewien czas jako wody gruntowe. Można ją wypompowywać, wwiercając się wgłąb ziemi czy budując studnie. Woda, która nie staje się wodami gruntowymi płynie dalej w ziemi i wpływa do jezior i rzek. Takie wody nazywamy wodami powierzchniowymi i wykorzystujemy je do wielu celów. Bardzo często używając wodę, zanieczyszczamy ją.

Woda wpływa wreszcie do najbliższego oceanu. W trakcie swojej podróży zbiera sól i inne substancje znajdujące się pod powierzchnią ziemi. Gdy Słońce świeci, ogrzewa ocean, z którego wyparowuje część jego wód. Woda, która wyparowuje zamienia się z cieczy w gaz i staje się niewidoczną parą wodną. Gdy woda wyparowuje, w oceanie pozostaje sól wraz z innymi substancjami, które woda przyniosła ze sobą.

Część wody wyparowuje również z jezior oraz z wilgotnej ziemi. Również rośliny i zwierzęta wydzielają wodę i parę wodną. Ciepła para wodna jest lekka, więc unosi się do atmosfery. Im wyżej się unosi, tym bardziej się schładza. Ostatecznie para wodna staje się tak zimna, że woda nie może pozostać dłużej gazem.

Para wodna kondensuje się i tworzy małe kropelki wody. Wiele takich małych kropelek wody tworzy... chmurę. Kropelki wody poruszają się w chmurze i za każdym razem, gdy zderzają się ze sobą, odrobinę się powiększają. Jeśli dzieje się to przez długi czas, krople stają się tak ciężkie, że spadają na ziemię w postaci deszczu.

Najczęściej jednak nie powiększają się do do tego stopnia, ponieważ wysoko w chmurach jest naprawdę zimno. Zamiast tego woda tworzy kryształy lodu - płatki śniegu. Płatki śniegu zaczynają spadać i jeśli niżej na ziemi jest cieplej, to po drodze topnieją i zamieniają się w deszcz. Ale jeśli jest zimno, śnieg spada na ziemię i zostaje tam do wiosny. W wysokich górach, w miejscach gdzie zawsze jest zimno, śnieg nie topnieje w lecie.

Zamiast tego zostaje sprasowany i tworzy lodowce. Największe lodowce znajdują się na Grenlandii i na biegunie południowym. Tam woda może zostać przez tysiące lat, zanim stopnieje i znowu zacznie krążyć w przyrodzie. Ale wcześniej czy później woda zaczyna z powrotem krążyć w przyrodzie. Ta sama woda, która krąży w kółko bez końca.

Więc ta kropla wody mogła być wcześniej... w ... - MOJEJ BUZI! - Albo w buzi twojego DZIADKA! - Fuuuj! To prawda. Albo w buzi twojego pradziadka. Albo w buzi dziadka twojego dziadka twojego dziadka twojego taty...

albo... Tak, dziękuję. Woda na Ziemi jest stara. Krążyła dookoła świata i doświadczyła więcej, niż jakikolwiek inny człowiek. To Słońce napędza cykl hydrologiczny, który nie ma końca.

Woda paruje z oceanu, tworzy chmury, staje się deszczem, jest pita i wydalana, wraca do oceanu i znowu paruje.