Tradycje żydowskie

Życie żydowskie jest pełne tradycji i świąt. Większość z nich świętuje się na pamiątkę czegoś, co jest napisane w Biblii hebrajskiej — Tanachu; to uroczystości symboliczne. Teraz jest sobota. Kongregacja żydowska obchodzi szabat. Do synagogi przybywa wielu ludzi. Żydzi jako pierwsi wprowadzili dzień wolny w tygodniu.

Zgodnie z biblijną historią stworzenia, Bóg stworzył świat w sześć dni i odpoczął siódmego dnia. I na pamiątkę tego obchodzony jest szabat. Nawet jedno z 10 przykazań mówi o szabacie, aby "dzień świty święcić'. Obchody szabatu w większości zaczynają się już w piątek o zachodzie słońca. Czas od piątku wieczorem do soboty wieczorem liczy się jako szabat.

Zarówno wierzącym Żydom, jak i wielu spośród niewierzących, tradycje towarzyszą przez całe życie. Zaczynają się już w wieku 8 dni, kiedy nadchodzi czas, aby dzieci otrzymały swoje imiona. W przypadku chłopców odcina się wtedy napletek na penisie. To się nazywa obrzezanie. Obrzezanie mężczyzn jest wspomniane w Tanachu jako ważna część przymierza między Abrahamem a Bogiem.

Hebrajskie słowo oznaczające ceremonię to Brit Mila, co oznacza przymierze obrzezania. W przypadku dziewcząt uroczystość nadania imienia wygląda inaczej. Kiedy rodzi się dziewczynka, jej imię jest odczytywane w synagodze podczas szabatu. Potem zwykle odbywa się przyjęcie, albo w synagodze, albo w domu rodziny dziecka. Kiedy dziewczynki kończą 12 lat, a chłopcy 13, nadchodzi czas, kiedy uznaje się ich za dorosłych w kongregacji.

To powód do świętowania. Dziewczęta świętują „Bat Micwa” a chłopcy „Bar Micwa”. U dziewcząt ma to miejsce wcześniej, bo dojrzewają one wcześniej niż chłopcy. W większości synagog uroczystość obejmuje odczytanie przez świętującego tekstu w języku hebrajskim z Tory. Tradycyjne żydowskie wesele zawiera wiele zachowań symbolicznych.

Panna Młoda i Pan Młody nie mogą się widywać w tygodniu poprzedzającym ślub. Przed ceremonią w dniu ślubu, powstrzymują się też od jedzenia — poszczą. Post ma zadośćuczynić Bogu. Podczas uroczystości ślubnej para staje pod baldachimem ślubnym, zwanym chupą. Chupa symbolizuje dom, który para zbuduje razem.

Chupa jest otwarta ze wszystkich stron podobnie jak namiot Abrahama i Sary według Tanachu. Ma to na celu pokazanie, że goście zewsząd są mile widziani. Panna Młoda okrąża Pana Młodego 7 razy. Tak jak świat powstał w 7 dni, tak Panna młoda tworzy teraz wspólny świat pary w 7 kręgach. Ceremonia zaślubin kończy się postawieniem na podłodze szklanki, którą pan młody tłucze stopą.

Symbolizuje to zniszczenie starej żydowskiej świątyni w Jerozolimie. "Powodzenia". „Mazel tow”. „Mazel tow”. „Mazel tow”. Rok żydowski jest pełen dni świątecznych, a jedzenie odgrywa bardzo ważną i symboliczną rolę. Weźmy na przykład przaśny chleb podczas żydowskiej Wielkanocy. To jest pamiątka chleba, który nie zdążył wyrosnąć podczas nocy, kiedy Mojżesz wyprowadzał Izraelitów z Egiptu. Codzienne posiłki też są istotne.

W 613 prawach, czy też przykazaniach, które Mojżesz otrzymał od Boga, istnieje wiele zasad dotyczących tego, co można, a czego nie można jeść. Jedzenie, które wolno jeść, nazywane jest koszernym. Nie tylko wierzący Żydzi przestrzegają tych zasad. Również wielu niewierzących to robi. Koszerne jest na przykład mięso zwierząt z rozdzielonymi kopytami, które przeżuwają, takich jak krowy. Świnie mają rozdzielone kopyta, ale nie przeżuwają.

Więc nie są koszerne. Skorupiaki też nie są koszerne. Nie wolno też mieszać sera i mięsa w tej samej potrawie. Więc nie ma szans na hamburgera z serem. Nic nie szkodzi, jest tak wiele innych smacznych żydowskich potraw!