Wolność religijna

To jest zgromadzenie ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych, ONZ. Tutaj w 1948 roku podjęto decyzję o ochronie praw człowieka i napisano dokument, który nazwano: Powrzechną Deklaracją Praw Człowieka. Oto, co jest tam napisane o prawie do wolności wyznania. Każdy ma prawo do wolości myśli, sumienia i religii; prawo to obejmuje wolność do zmiany religii lub wiary, wolność uzewnętrzniania swojej religii indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, wolność do uzewnętrzniania swojej religii lub wiary poprzez nauczanie, praktykę, kult i uczestnictwo. Większość krajów członkowskich ONZ uznaje ten dokument, a to oznacza, że w tych krajach prawo do wolności wyznania ma być chronione w prawie.

Masz więc prawo wyboru dowolnej religii. Masz również prawo do zmiany religii, porzucenia religii, lub zrezygnacji z religii, a także samodzielnego praktykowania swojej religii lub praktykowania razem z innymi. Te słowa: „wolność myśli” i „sumienia” oznaczają, że chronione są również inne poglądy na życie, które nie są religijne. Na przykład nie musisz brać udziału w wojnie, jeśli jesteś przeciwny używaniu sił zbrojnych - jeśli jesteś pacyfistą. Czasami ludzie błędnie interpretują „wolność wyznania” uważając, że daje ona osobom religijnym szczególne korzyści, na przykład to, że nie muszą one przestrzegać tych samych praw, co wszyscy inni.

Jednak tak nie jest. Wolność religijna nie oznacza: [1] Że religie i inne poglądy na życie nie mają być krytykowane. Przeciwnie: prawa, które ograniczają wolność słowa zakazując krytyki boga lub religii ograniczają również wolność wyznania. Wolność wyznania i wolność słowa są ze sobą powiązane. [2] Że masz prawo do mówienia czegokolwiek w imię religii. Nikomu nie wolno wszczynać wojny ani używać przemocy.

Każde państwo ma obowiązek zapobiegania tego typu podżeganiom. [3] Że masz prawo nie zauważać praktyk religijnych innych ludzi. Każdy ma prawo do wyrażania swoich przekonań - religijnych lub nie - zarówno prywatnie, jak i publicznie. Jednocześnie każdy ma prawo odmowy udziału w praktykach religijnych innych osób, więc to praktykowanie może być widoczne, ale nie może być narzucane innym. Czasami trudno stwierdzić, kiedy granica między tym co narzucone, a tym co dobrowolne, została przekroczona. [4] Że religie narzucają prawa swoim wyznawcom. Każdy człowiek ma prawo do własnej wolności wyznania, i nigdy nie może być poddany działaniu sił religijnych.

Każdy, kto zmienił religię, nie może być z tego powodu nękany ani straszony. [5] Że jedna osoba ma prawo kontrolowania praktyk religijnych innej osoby, lub że rodzice mają prawo narzucać dzieciom swoją religię. [6] Że każdy może naruszać prawa człowieka używając swojej religii jako wymówki. Wolność wyznania nie oznacza, że państwo, grupa lub osoba ma prawo do ograniczenia wolności lub praw innych osób. Chociaż deklaracja ONZ jest częścią międzynarodowych praw człowieka, jej interpretacja różni się w zależności od kraju. I niestety wciąż jest wiele krajów, w których brakuje wolności wyznania.