Bluetooth

Leon gra na tablecie w grę wieloosobową. Używa słuchawek, żeby nie przeszkadzać Linie. Słuchawki nie są połączone z tabletem żadnym kablem. Jak w takim razie dociera do nich dźwięk? - Nazywam się Harold Bluetooth i... - Co ty tutaj robisz? To nie jest opowieść o wikingach. - Czy to dzięki tobie moje słuchawki rozmawiają z tabletem? - Nie, to nie zasługa Harolda.

Słuchawki i tablet mają swoje oddzielne anteny, które przekazują i odbierają sygnały w formie fal radiowych. Fale radiowe przekazują informacje o dźwiękach z tabletu do słuchawek. Liczbę fal radiowych przekazywanych na sekundę nazywamy częstotliwością. Tablet wykorzystuje częstotliwość między 2,4 gigaherca a 2,4835 gigaherca. Taką samą częstotliwość wykorzystuje WiFi.

Ale to nie zasługa WiFi. Leon nie mógłby używać słuchawek przez dłuższy czas, gdyby korzystał z WiFi. Bateria bardzo szybko by się rozładowała. Słuchawki Leona wykorzystują inną technologię, w paśmie niższych częstotliwości. Zużywa ona mniej baterii, niż sieć WiFi, ale ma raczej krótki zasięg.

Dlatego kiedy Leon idzie po coś do picia w jego słuchawkach zapada cisza. Sygnały z tabletu nie sięgają tak daleko. Leon musi znowu podejść do tabletu, aby mogły dotrzeć do niego sygnały. Ta technologia to Bluetooth, a nazwa pochodzi od wikinga, Harolda Bluetooth. Jego inicjały H oraz B zapisane za pomocą pisma wikingów, czyli runów zostały wykorzystane, aby stworzyć symbol tej technologii, czyli logo.

Jej twórcy stwierdzili, że nazwa będzie idealna, bo: - Zjednoczyłem Danię i Norwegię. Potrafię sprawić, że ludzie szybko nawiązują ze sobą kontakt. - Tak, a technologia Bluetooth została stworzona, aby urządzenia mogły komunikować się ze sobą na krótkich odległościach. Gdy Leon łączy tablet ze słuchawkami, najpierw musi włączyć Bluetooth na obu urządzeniach. Gdy to robi, tablet pyta go, czy powinien połączyć się ze słuchawkami, czyli sparować. Kiedy Leon łączy tablet ze słuchawkami po raz pierwszy, musi wpisać czterocyfrowy kod.

Wpisuje kod dla swoich słuchawek: sześć, jeden, siedem, cztery. Jednak następnym razem tablet będzie pamiętał, że został już wcześniej sparowany ze słuchawkami. Wtedy kod nie będzie potrzebny. Bluetooth łączy urządzenia i tworzy z nich minsieci, czyli piconety. Jedno z urządzeń w minisieci musi być urządzeniem nadrzędnym, tzw.

masterem. W tym przypadku jest to tablet. Pozostałe urządzenia nie decydują o łączeniu się. Są to urządzenia podrzędne. Nie mogą one porozumiewać się ze sobą bezpośrednio, ale zawsze robią to za pośrednictwem mastera danej minisieci.

Słuchawki Leona są urządzeniami podrzędnymi w tej minisieci. WiFi i Bluetooth wykorzystują te same częstotliwości. Jeśli Leon używa jednocześnie technologii Bluetooth i WiFi, sygnały mogą się nawzajem zakłócać. Aby tak się nie działo, częstotliwości ciągle ulegają niewielkim zmianom. WiFi i Bluetooth zmieniają swoje częstotliwości, skacząc między 2,4 a 2,4835 gigaherca i starając się nie być na tej samej częstotliwości.

Wtedy ich sygnały nie zakłócają się nawzajem. Jest to tak zwane skakanie po częstotliwościach. Dzięki skakaniu po częstotliwościach Leon i jego przyjaciele mogą utworzyć kilka minisieci w jednym pomieszczeniu bez obawy, że będą się nawzajem zakłócać. Bleutooth sprawił, że tablety, telefony komórkowe, słuchawki czy smartwatche mogą się ze sobą łatwiej komunikować. - A wszystko dzięki mnie! - Dziękujemy, Haroldzie Bluetooth!