ยีนส์และโปรตีน

นี่คือโมเลกุลของดีเอ็นเอ มันดูเหมือนบันไดที่พับกันไปมา โมเลกุลของดีเอ็นเอจะปรากฏ อยู่ในนิวเคลียส ที่มีอยู่ในเซลล์แทบทุกเซลล์ของเรา อาจกล่าวได้ว่าดีเอ็นเอนั้น เป็นตำราอาหาร ส่วนของโมเลกุลดีเอ็นเอนั้นก็คือยีนส์ และยีนส์นั้นก็คือสูตร แล้วใครเป็นคนอ่านสูตรล่ะ ก็เซลล์ไง ภายในนั้น จะมีสิ่งที่ดูเหมือน อุปกรณ์เล็กๆที่สามารถอ่านยีนส์ได้ และสร้างสิ่งที่มันอ่านได้จากสูตรออกมา มาดูใกล้ๆสิ ตอนนี้มันกำลังอ่านอยู่ สายดีเอ็นเอจะเปิดออกจากตรงกลาง เหมือนกับซิปที่แตก นั่นทำให้อุปกรณ์ที่ว่าสามารถ ถอดรหัสดีเอ็นเอออกมาได้ ขั้นบันไดที่ซ้อนกันคือส่วนที่ถูกอ่าน สูตรที่มีนั้นก็จะเป็นแบบเดียวกันทั้งหมด เอ ซี จี ที ที เอ ซี จี ซี จากตำราอาหารทั้งเล่ม จะมีตัวอักษรอยู่แค่ 4 ตัว มันเป็นตัวย่อ 4 ตัว ที่แทนสาร 4 ชนิด คืออะดีนีน ไทมีน กัวนีน และไซโตซีน ลำดับของสารทั้ง 4 ตัวนี้ จะเป็นตัวบอกว่ามีส่วนประกอบใดบ้าง ที่ต้องถูกนำมาใช้ เหมือนกับลำดับของตัวอักษรในคำ ซึ่งเป็นตัวกำหนดว่าคำนั้นคือคำว่าอะไร และลำดับของส่วนประกอบพวกนั้น ก็จะคอยกำหนดว่าต้องใช้อะไร ในการสร้างนี้บ้าง นี่คือพวกส่วนประกอบที่ว่านั้น มันคือกรดอะมิโน ในเซลล์ของมนุษย์นั้นมี กรดอะมิโนที่แตกต่างกันอยู่ถึง 20 ชนิด เมื่อมีการถอดรหัสสายดีเอ็นเอขึ้น ตัวเอ ที จี และซี จะคอยบอกว่าเราต้องใช้กรดอะมิโอตัวใด และจะนำพวกมันไปไว้ด้วยกันได้อย่างไร นี่คืออักษร ที จี ที มันดูเหมือนคำ และคำที่ว่าก็จะเป็นตัวที่เลือกกรดอะมิโน คำต่อไปคือ จี เอ ที นี่ก็เป็นกรดอะมิโนเช่นกัน มันจะเชื่อมกันกับกรดอะมิโอตัวแรก แล้วก็จะเชื่อมไปยังตัวอื่นต่อไป ดีเอ็นเอจะถูกถอดรหัสออกมา ครั้งละ 3 ตัว และอุปกรณ์ที่อ่านก็จะเชื่อมกับสายโซ่ยาว ของกรดอะมิโนต่างชนิดกัน จากนั้นสายก็จะพับเข้ามา และกลายเป็นโปรตีนในที่สุด มันคือโปรตีนที่เกี่ยวข้อง กับดีเอ็นเอทั้งหมด สูตรในตำรานั้นจะเป็นสูตร ที่มีโปรตีนต่างชนิดกันอยู่ มันมีโปรตีนอยู่มากจริงๆ จากกรดอะมิโน 20 ชนิด อุปกรณ์ที่อยู่ในเซลล์ก็จะสร้าง โปรตีนที่ต่างกันได้อีกกว่า 20,000 ตัว นี่แสดงว่าหน้าที่ของยีนส์ก็คือทำให้เซลล์ รู้ว่าจะสร้างโปรตีนอย่างไรเท่านั้นหรือ ใช่ ความจริงก็เป็นแบบนั้นแหละ แต่มันยังมีหน้าที่สำคัญ ที่น่าเหลือเชื่ออีกอย่างนะ เพราะว่าโปรตีนนั้นมีหน้าที่มากมาย ต่อร่างกายของเรา หากไม่มีมันแล้ว ร่างกายก็จะทำงานไม่ได้ แต่ถ้าเรามีโปรตีนบางชนิดมาก หรือน้อยเกินไป หรือโปรตีนนั้นมีรูปร่างที่ผิดปกติล่ะก็ เราก็จะป่วยน่ะสิ เมื่อกล้ามเนื้อของเราเคลื่อนไหว โปรตีนก็จะทำหน้าที่ของมัน โปรตีนพิเศษบางชนิดก็ยืดหยุ่นได้ และยืดออกได้ เมื่อเราหายใจเข้าลึกๆ และออกซิเจนก็ได้ผ่านปอด เข้าไปสู่เลือด โปรตีนก็ทำหน้าที่เป็นตัวช่วยลำเลียง ออกซิเจนไปยังเซลล์ เมื่อเราหิว ง่วงนอน ตกหลุมรัก หรือเมื่อร่างกายของเรา เข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ ก็ล้วนเกิดจากโปรตีนทั้งสิ้น ทั้งนี้ โปรตีนยังควบคุม ลักษณะเฉพาะตัวที่เรามีด้วย เช่น ความสูง หรือสีผมที่เรามี โปรตีนยังมีส่วนในบุคลิกภาพของเราด้วย ถ้าส่วนผสมของโปรตีนที่เรามีอยู่นั้น เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม เราก็จะกลายเป็นคนอื่น ยีนส์ของเรานั้นทำให้เกิดการผสมผสาน ของโปรตีนที่มีความเฉพาะตัว และโปรตีนที่มีความเฉพาะตัวนี้ ก็ทำให้เรามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทีนี้คงรู้แล้วสินะว่าทำไมเราถึงมี เอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร