การผนึกกำลังกับวิวัฒนาการ

บางที การหาอาหารในธรรมชาติก็เป็น เรื่องยาก ใครที่หา หรือล่าเก่งกว่า ก็จะมีโอกาส สูงกว่าในการอยู่รอด การสืบพันธุ์ และถ่ายทอดคุณลักษณ์ของมันสู่รุ่นถัดไป การคัดเลือกตามธรรมชาติ ควบคุม โลกของเราอยู่ ทุกๆวินาที ตลอดทั้งปี.... เราไม่ได้มีอาหาร พื้นที่ หรือคู่ผสมพันธุ์ เป็นจำนวนมหาศาล ทุกอย่างมีจำนวนจำกัด ธรรมชาติคือการแข่งขัน ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ คงจะดีที่สุด หากเราแข็งแรง และสามารถแย่งชิงอาหารมาให้ตัวเองได้ มากที่สุด เพื่อป้องกันการขาดแคลน แต่มันจริงทั้งหมดหรือ? คุณลักษณะที่โดดเด่นของฝูงหมาป่านี้คือ การแย่งชิง เราจะเรียกมันว่า คุณลักษณะ 'แย่งมาให้ตัวเอง' แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับฝูงล่ะ หากหมาป่าที่แข็งแรงบางตัวชิงเอาอาหาร มาให้ตัวเองเยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้? หมาป่าบางตัว ก็จะได้อาหารน้อยน่ะสิ หรืออาจจะไม่ได้เลย อาหารน้อยก็หมายถึงความเสี่ยงสูง ในการตาย และถ้าหมาป่าตายหลายตัว พวกที่รอด ก็จะหาคู่ ได้ยากขึ้น ดังนั้น พฤติกรรมการแย่งมาให้ตัวเองนี้ อาจจะส่งผลดี ต่อหมาป่าที่แข็งแรงในวันนี้ ด้วยการทำให้ มันอิ่ม แต่ก็ส่งผลเสียในวันข้างหน้าถ้า หมาป่าที่เหลืออยู่ไม่สามารถหาคู่ได้ การคัดเลือกตามธรรมชาติจะทำให้มี คุณลักษณะแย่งมาให้ตัวเองนี้ น้อยลงในรุ่นถัดไป ดังนั้น การแย่งชิง เป็นพฤติกรรมที่ มีทั้งข้อดีและข้อเสีย มีพฤติกรรมอื่นอีกไหมนะที่ไม่มีข้อเสีย แบบนี้? หมาป่าฝูงนี้มีคุณลักษณะเด่นคือ 'แบ่งปันกันเอง' พวกมันแบ่งเหยื่อที่จับได้ อย่างเท่าเทียมกัน สิ่งนี้ทำให้หมาป่าจำนวนมากขึ้นมีโอกาสรอด รวมถึงตัวที่เด็กและอ่อนแอ มีหมาป่าให้ผสมพันธุ์มากขึ้น ส่วนลูกๆก็จะรอดชีวิตจนโตพอที่จะสืบพันธุ์ ต่อไป คุณลักษณะ 'แบ่งปันกันเอง' นี้ถูกถ่ายทอด ต่อไปและกลายเป็นคุณลักษณะที่หาได้ง่าย ดูดีนะ การแบ่งปัน แต่ทว่า การแบ่งปันก็มีความเสี่ยง สำหรับหมาป่า ถ้าหากมีอาหารน้อยเกินจะแบ่งปัน พฤติกรรมการแบ่งปันนี้ อาจทำให้หมาป่าได้ อาหารน้อยเกินไป และตายจากการอดอยาก คุณลักษณะของมันจะไม่ถูกถ่ายทอดต่อไป การคัดเลือกตามธรรมชาติ คัดยีน 'แบ่งปันกันเอง' ออก และทำให้มันมีน้อยลงในรุ่นถัดไป ดังนั้น การแบ่งปัน ก็เป็นพฤติกรรมที่มี ทั้งข้อดีและข้อเสียเช่นกัน "แบ่งปันกันเอง" และ "แย่งมาให้ตัวเอง" คือคุณลักษณะและพฤติกรรมสองอย่างที่ หมาป่าทั้งหมดมี หมาป่าแต่ละตัวมีคุณลักษณะและพฤติกรรมทั้ง สองไม่เท่ากัน พฤติกรรมทั้งสองมีทั้งข้อดีและข้อเสีย แล้วมีอันไหนเท่าไหร่ถึงดีที่สุดล่ะ? ปล่อยให้วิวัฒนาการตัดสินเถอะ การคัดเลือกตามธรรมชาติกำหนดความสมดุลย์ ของสองพฤติกรรมนี้ และกำหนดว่าจะมีคุณลักษณะไหนมากกว่ากัน ในรุ่นถัดไป ตัวที่แข็งแกร่งที่สุด อาจไม่ใช่ตัวที่ สามารถสืบทอดยีนของมันสู่รุ่นต่อไป แต่เป็นตัวที่ปรับเข้าตัวเข้ากับ ถิ่นที่อยู่ได้ดีที่สุดต่างหาก ที่จะสามารถสืบทอดยีนของมันต่อไป และบางครั้งการปรับตัวที่ดีที่สุดก็คือการ ร่วมมือ และแบ่งปัน