ดนตรีและการสั่นพ้อง

เครื่องดนตรีแต่ละชนิดนั้น จะให้เสียงที่แตกต่างกันไป เจ้าสิ่งนี้ก็เช่นกัน เมื่อเราเล่นกีต้าร์ สายที่ถูกขึงอยู่ ก็จะเคลื่อนไปจากจุดเดิม เพราะถูกเราดึงเอาไว้ จากนั้น เราก็ปล่อยมันกลับไปอยู่ที่เดิม สายกีต้าร์พวกนี้สามารถยืดหยุ่นได้ นั่นคือมันจะเด้งไปเด้งมาเมื่อถูกสัมผัส แรงสั่นสะเทือนจะเกิดขึ้นที่นั่น ทุกครั้งที่สายกีต้าร์ขยับ มันจะไปบีบอัดอากาศด้านหนึ่ง และลดความดันอากาศอีกด้านหนึ่ง การบีบอัดและการขยายนี่แหละ ที่เป็นสิ่งที่ทำให้มีเสียงเกิดขึ้นตามมา โทนเสียงระดับใดก็ตามที่เราได้ยิน จะขึ้นอยู่กับความถี่ของแรงสะเทือนที่เกิด ทั้งนี้ สายกีต้าร์ก็ส่งผลกับเสียงด้วยนะ ทั้งความตึงของสายที่ขึงอยู่และความยาว ของมันต่างมีผลต่อเสียงทั้งสิ้น เมื่อเราเล่นกีต้าร์ เราสามารถทำให้ มีเสียงเกิดขึ้นได้ โดยการกดสายกีต้าร์ให้แนบ สนิทลงไปกับช่องบนคอกีต้าร์ เมื่อเกิดแรงสะเทือนที่มีความถี่สูงกับสาย ที่สั้นกว่า เสียงที่เกิดจะเป็นเสียงสูง และนี่ก็คืออีกหนึ่งที่มาของเสียง ที่เกิดจากเครื่องดนตรี เราจะใช้ปากในการเป่าเพื่อทำให้ อากาศนั้นเคลื่อนที่ได้ โดยเราเรียกเครื่องดนตรีเหล่านี้ ว่าเครื่องเป่า แรงสั่นสะเทือนจะเกิดขึ้นผ่าน ทางริมฝีปากของคนเล่น จากนั้นระยะทางทั้งใกล้และไกล ของโทนเสียงก็จะก่อตัวขึ้น โดยที่เสียงจะผ่านไป ทางปากเป่าทองเหลือง และเมื่อนักดนตรีกดลงไปที่ปุ่มกด วาล์วที่เปิดและปิดได้จะเปิดออก และทำให้ระยะของเสียงเปลี่ยนไป เสียงต่างๆจึงเกิดขึ้นได้ด้วยวิธีนี้เอง ยิ่งท่อที่เสียงผ่านไปยาวมากเท่าไหร่ ความถี่ของเสียงก็จะยิ่งต่ำลงไป เสียงที่ได้ก็จะยิ่งต่ำตามไปด้วย การทำให้เกิดเสียงเพลงขึ้นนั้น ก็มีอยู่มากมายหลายวิธี เครื่องดนตรีบางชนิดก็ต้องอาศัย การตีเพื่อให้เกิดเสียง โดยเราต้องใช้ไม้หรือใช้มือ ตีลงไปบนเครื่องดนตรีนั้น แรงสั่นสะเทือนจึงจะเกิดขึ้นมาได้ เช่นเดียวกับเครื่องดนตรีที่มีสาย และท่อที่ทำให้เกิดเสียงโทนต่ำ ความยาวคลื่นเสียงที่ยาวกว่าของ กลองขนาดใหญ่ก็ให้เสียงโทนต่ำ ในเครื่องดนตรีส่วนใหญ่นั้น แรงสั่น ในตอนต้นจะยังมีน้อยอยู่ เราแทบจะไม่ได้ยินเสียงเลยถ้าเกิดแรงสั่น ที่สายกีต้าร์เส้นเดียวด้วยแอมพลิจูดต่ำ และนี่คือเหตุผลที่ตัวของ กีต้าร์ถูกสร้างขึ้นมา ช่องกลวงไม้ที่ตัวกีต้าร์จะทำให้ แรงสั่นสะเทือนขยายตัวขึ้น โดยที่ไม่ต้องพึ่งพาไฟฟ้า หรือพลังงานอื่นใด และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อแรงสั่นสะเทือนที่สายกีต้าร์ผ่านไป ถึงตัวกีต้าร์ ตัวของกีต้าร์ก็จะสั่นสะเทือนตามไป ด้วยความถี่ที่เท่ากัน แต่มีแอมพลิจูดที่มากขึ้น เราเรียกสิ่งนี้ว่าการสั่นพ้อง วัตถุทุกอย่างในโลกนี้ ต่างก็มีความถี่ตามธรรมชาติ ที่พร้อมจะสั่นสะเทือนได้อยู่แล้ว และตัวกีต้าร์ก็ถูกสร้างขึ้นมา พร้อมกับความถี่ของตัวมันเอง ซึ่งจะทำงานเข้าคู่กับ สายกีต้าร์ได้เป็นอย่างดี การสั่นพ้องเป็นปรากฏการณ์ทางกายภาพ และจะเกิดขึ้นเมื่อแรงสะเทือนปะทะกับวัตถุ ที่มีความถี่ทางธรรมชาติและวัตถุนั้น ก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือนตามไปด้วย มันไม่ได้ต่างอะไรกับการแกว่งชิงช้าเลย เมื่อเราออกแรงแกว่งชิงช้าเบาๆ ความถี่ทางธรรมชาติของชิงช้า ก็จะเกิดขึ้นในเวลาอันเหมาะสม พลังงานบางส่วนที่เราออกแรงผลักชิงช้า จะยังอยู่ที่เดิม แม้ว่าเราจะออก แรงผลักในครั้งต่อไปแล้วก็ตาม และสุดท้าย ชิงช้าก็จะแกว่งไปถึงความสูง ที่ระดับหนึ่งได้ ดังนั้นแอมพลิจูดต่ำที่เราออกแรงไว้ จะถูกส่งผ่านไปยังชิงช้า ด้วยความถี่ที่เหมาะสมกับความถี่ ตามธรรมชาติที่ชิงช้ามีอยู่นั่นเอง