
ไอออนที่มีหลายอะตอม

อัปเกรดสำหรับเนื้อหาเพิ่มเติม
ไอออนคืออะไร?
ไอออน คืออะตอมที่ขาดอิเล็กตรอน หรือมีอิเล็กตรอนมากเกินไป พวกมันเหมือนกับอิเล็กตรอน ที่มีประจุ ประจุบวกและประจุลบนั้น ดึงดูดซึ่ง กันและกัน และเวลาที่พวกมันดูดเข้าหากัน เราก็จะได้สารประกอบไอออนิกขึ้นมา สารประกอบไอออนิกนี้ สร้างผลักขนาดใหญ่ ที่ประกอบไปด้วยไอออนเป็นพันล้านตัว ในกรณีนี้ ไอออนแต่ละตัวเกิดขึ้นมาจากอะตอมแค่ ตัวเดียว เราจะเรียกพวกมันว่าอะตอมมิก ไอออน ประจุไฟฟ้าของอะตอมมิก ไอออนเหล่านี้ เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกมันดึงดูดกันและกัน แต่ยังมีอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้อะตอม ดึงดูดเข้าหากัน มันคือการสร้างโมเลกุลนั่นเอง โดยปกติแล้ว โมเลกุลจะไม่เป็นประจุบวกหรือ ลบ มันจึงไม่ดึงดูดกันและกันหรือจับตัวเป็น ผลึกขนาดใหญ่เหมือนไอออน อย่างไรก็ตาม โมเลกุลบางตัว ก็มีประจุไฟฟ้า เนื่องจากจริงๆแล้ว โมเลกุลคือไอออนที่ ประกอบไปด้วยอะตอมมากกว่าหนึ่งตัว เราจึงเรียกมันว่าโพลีอะตอมมิก ไอออน ตัวอย่างที่เห็นอยู่นี้ คือโมเลกุลที่มี ประจุซึ่งประกอบไปด้วยอะตอมกำมะถัน หนึ่งตัว และอะตอมออกซิเจนสี่ตัว มันคือซัลเฟตไอออน อะตอมที่อยู่ในซัลเฟตไอออน ดึงดูดกันและกันเหมือนกับโมเลกุล ในกรณีนี้ ประจุลบสอง ถูกกระจายไปทั่วไอออน ไอออนเหล่านี้เหมือนกับอะตอมมิกไอออน ตอนที่มันสร้างสารประกอบขึ้นมา ซัลเฟตไอออนนั้นมีประจุลบ มันจึงดึงดูดไอออนประจุบวก นี่คือหนึ่งใน โพลีอะตอมมิก ไอออน ที่พบเห็นได้บ่อยที่สุด แอมโมเนียม ที่มีประจุบวกหนึ่ง ไฮดรอกไซด์ และไนเตรท ซึ่งมี ประจุลบหนึ่งทั้งคู่ ซัลเฟตและคาร์บอเนต ที่มีประจุลบสอง และฟอสเฟตที่มีประจุลบสาม ไอออนเหล่านี้มักจะอยู่ในเกลือหรือสารเคมี ในห้องแล็บเคมี เราสามารถดูธาตุเหล่าได้ตลอด แต่จะดีไม่น้อยเลยล่ะ ถ้าเราท่องมัน ให้ได้ขึ้นใจ เมื่อไอออนเหล่านี้ไปสร้างสารประกอบ กับไอออนตัวอื่นๆ เราจะมีวิธีพิเศษในการ เขียนสูตรเคมี สมมุติว่าเราอยากจะเขียนสูตรของ แมกนีเซียม ไนเตรต มันมีไอออนไนเตรตมากกว่าไอออน แมกนีเซียมถึงสองเท่า แต่เราจะเขียนเลขสองตรงไหนดีล่ะ? ตรงนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนว่า เรามีออกซิเจน 32 ตัว ถ้าเรามีโพลีอะตอมมิกไอออนมากกว่า หนึ่งตัว เราต้องใส่วงเล็บเข้าไปแบบนี้ ยังมีอีกเหตุผลหนึ่งที่เราควรท่องจำ สูตรของไอออนบางตัวให้ขึ้นใจ กรดธรรมดาๆหลายๆชนิดนั้น ประกอบไปด้วย โพลีอะตอมมิก ไอออนเหล่านี้และ ไฮโดรเจนไอออน ยกตัวอย่างเช่น ซัลเฟตไอออน ซึ่งสร้าง กรดซัลฟูริก เมื่อรวมกับไฮโดรเจนไอออน เช่นเดียวกันกับ กรดไนตริก กรดคาร์บอนิก และกรดฟอสฟอริก ล้วนเป็นโพลีอะตอมมิกไอออนทั้งนั้น ไนเตรท คาร์บอเนต และ ฟอสเฟต ไปรวมกับไฮโดรเจนไอออน หนึ่ง สอง หรือสามตัว อ้อ อีกอย่างหนึ่ง: สังเกตไหมว่าเราต้องการไฮโดรเจน ไอออนกี่ตัว ถึงจะทำให้กรดแต่ละชนิดครบสูตรได้? ถูกแล้ว ไอออนที่มีประจุ ลบสาม ต้องการไฮโดรเจนไออนสามตัวในการ สร้างกรด ดังนั้น หากเรารู้สูตรของกรด เราก็จะรู้สูตรและ ประจุของโพลีอะตอมมิกไอออน โดยปริยาย เช่นกันในทางตรงกันข้าม