
อินเดียและปากีสถาน

อัปเกรดสำหรับเนื้อหาเพิ่มเติม
จริงหรือเท็จ? บังคลาเทศเคยเป็นที่รู้จักกันในชื่อของปากีสถานตะวันออก
ประเทศนี้ถูกเรียกว่าอินเดีย ในปัจจุบัน และประเทศนี้ก็คือปากีสถาน แต่ก่อนปี 1947 ทั้งสองประเทศ ยังเป็นพื้นที่เดียวกัน ในเวลานั้นดินแดนแถบนั้น ถูกอังกฤษเข้ายึดครอง มันเป็นอาณานิคมของอังกฤษ บุคคลผู้หนึ่งที่ไม่ยอมรับกฎเกณฑ์ ของอังกฤษ เขาเป็นนักกฎหมายและนักการเมือง ชื่อมหาตมะ คานธี คานธีสนับสนุนการต่อสู้ ที่ไม่ใช้ความรุนแรง อาณานิคมของอังกฤษงั้นเหรอ โอ้ พวกเขาใช้แต่ความรุนแรง แต่หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 จบลง อังกฤษก็ไม่มีเงินเหลือเฟือเหมือนเคย การจ่ายเงินให้กองทัพในอินเดีย จึงแทบเป็นไปไม่ได้ อืม มันอาจจะเป็นทางที่ดีที่สุด ถ้าหากอินเดียเป็นอิสระ แต่มันจะเป็นยังไงล่ะ? พรรคการเมืองใหญ่ 2 พรรค พรรคคองเกรสแห่งชาติอินเดีย หรือไอเอ็นซี และพรรคสันนิบาตมุสลิมแห่งอินเดีย ต่างช่วยกันต่อสู้เพื่อทวงคืนเอกราช มาหลายปีแล้ว แต่พวกเขาไม่เห็นด้วยกับ การเป็นอิสระแบบนี้ พรรคไอเอ็นซีที่มีคานธีเป็นผู้นำ พร้อมด้วยชายอีกคนหนึ่ง ที่ชื่อชวาหะร์ลาล เนห์รู อยากให้อินเดียเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง พวกเขาคิดว่าทุกคนในอินเดีย เป็นพวกเดียวกัน และศาสนาไม่ใช้เหตุผลที่ดีพอ ในการแยกดินแดนเป็นหลายประเทศ แต่คนผู้นี้คือ มูฮัมหมัด อาลี จินนาห์ จากพรรคสันนิบาตมุสลิมอินเดีย รู้สึกเป็นกังวล เขาและมุสลิมอีกหลายคนในประเทศ กลัวที่จะอยู่ภายใต้คนส่วนใหญ่ที่เป็น ชาวฮินดู และเชื่อว่าสิทธิของพวกเขาจะถูกจำกัด พวกเขาต้องการแยกประเทศของ ชาวมุสลิมออกมา นั่นคือปากีสถาน แต่พรรคของคานธี หรือ ไอเอ็นซี ได้ปฏิเสธข้อเสนอที่จะแยกอินเดีย ให้เป็นดินแดนที่ปกครองโดยพวกฮินดู และดินแดนที่ปกครองโดยมุสลิมปากีสถาน แต่พรรคของจินนาห์ที่เป็นพรรคสันนิบาต มุสลิมอินเดียกลับไม่ยอมแพ้ ในปี 1946 ชาวมุสลิมได้ก่อการประท้วง ขึ้นในเมืองโกลกาตา เพื่อจะแยกประเทศของมุสลิม ให้เป็นอิสระ ชาวมุสลิมและชาวฮินดูเริ่มต่อสู้กัน และเกิดการจลาจลอย่างรุนแรง มันนำไปสู่ความตาย ของคนเกือบหมื่น ดังนั้น อังกฤษจึงคิดว่า บางทีการรวมอินเดียเข้าเป็นหนึ่งเดียว อาจไม่ใช่ความคิดที่ดี ในเดือนสิงหาคมของปี 1947 รัฐบาลอังกฤษได้ตัดสินใจ ว่าจะแบ่งประเทศออกเป็น 2 ส่วน คือปากีสถานและอินเดีย แต่ชาวมุสลิมทุกคนไม่ได้อยู่ใน ส่วนที่กลายเป็นปากีสถาน และชาวฮินดูทั้งหมดก็ไม่ได้ใช้ชีวิต ในส่วนที่กลายมาเป็นอินเดีย แล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ชาวมุสลิม 7 ล้านคน ต้องย้ายไปทางหนึ่ง ส่วนชาวฮินดูและชาวซิกข์ ก็ต้องย้ายไปอีกทางหนึ่ง สิ่งนี้นำไปสู่ความรุนแรงอีกครั้ง คนหลายแสนคนต้องเสียชีวิตไป ในช่วงเวลานี้ แต่เมื่อทุกอย่างสงบ สันติภาพก็เกิดไม่ใช่เหรอ? อันที่จริงแล้ว ในบริเวณนี้ ชาวแคชเมียร์ซึ่ง ประชากรส่วนใหญ่เป็นมุสลิม และคนจำนวนมากก็อยากเป็นส่วนหนึ่ง ของปากีสถาน ทว่าในทางกลับกัน มหาราชผู้ปกครอง แคว้นแคชเมียร์ เป็นชาวฮินดู และอยากจะเป็นกลาง หลังจากนั้นไม่กี่เดือน ของความเป็นอิสรภาพ ปากีสถานก็ได้ตัดสินใจในเดือนตุลาคม ปี 1947 เพื่อบุกแคชเมียร์ มหาราชแห่งแคชเมียร์จึงตัดสินใจว่า แคชเมียร์ควรเป็นส่วนหนึ่งของอินเดีย ดังนั้น แคชเมียร์จึงจะได้รับ ความช่วยเหลือทางทหาร และสงครามครั้งแรกระหว่างอินเดีย กับปากีสถานก็เริ่มต้นขึ้น ทุกอย่างจบลงด้วย 2 ใน 3 ส่วน ของแคชเมียร์ผนวกรวมกับอินเดีย และ 1 ส่วนที่เหลือก็ไปรวมกับปากีสถาน แล้วความสงบสุขก็เกิดขึ้นใช่ไหม? จริงๆแล้ว ก็ยังเกิดสงครามขึ้นอีก 3 ครั้ง ระหว่างอินเดียและปากีสถาน นับตั้งแต่นั้นมา สงครามครั้งหนึ่งเกี่ยวข้องดินแดนนี้ คือ "ปากีสถานตะวันออก" และมันก็ปลายเป็นประเทศใหม่ คือบังคลาเทศ และสงครามอีก 2 ครั้ง ก็เกี่ยวข้องกับ แคว้นแคชเมียร์ แต่ตั้งแต่ปี 1999 ประเทศเหล่านี้ก็อยู่กันอย่าง สมานฉันท์ ถ้าไม่นับตอนที่พวกเขาเล่น คริกเก็ตกันน่ะนะ