ส่วนประกอบของประโยค : ภาคแสดงและภาคประธาน

พวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้า และเสียงโหยหวน Maria berättar en spökhistoria. ประโยคนี้ประกอบด้วยกลุ่มคำ ที่สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้ เป็นไปตามหลักไวยากรณ์ มันคือประโยคย่อย ประโยคย่อยสร้างขึ้นจากองค์ประกอบต่างๆ ซึ่งแต่ละองค์ประกอบจะมีหน้าที่ของมัน เราเรียก : ภาคของประโยคย่อย ลองมาดูอย่างใกล้ชิดถึง วิธีการสร้างประโยคย่อย จะทำอย่างนั้นได้เราต้องรู้ว่า ภาคของประโยคย่อยนั้นแสดงอะไร และพวกมันทำหน้าที่ร่วมกันอย่างไร เรามาวิเคราะห์มันดู ภาคในประโยคย่อยที่สำคัญกว่าภาคอื่นๆ "คือภาคแสดง" ภาคแสดงจะมีคำที่มักแสดงออก ถึงการกระทำ หรือกิจกรรมบางอย่างเสมอ มันคือคำกริยา นี่คือคำกริยา Berätta, Skrämma, Lyssna, Vara, Bli การจะหาภาคแสดงในประโยคย่อย เราควรดูที่คำกริยา ถ้ามันยากที่จะหาคำกริยานั้น ก็ให้ถามตัวเองว่า : กำลังเกิดอะไรขึ้น? Maria berättar en spökhistoria. กำลังเกิดอะไรขึ้น Berättar. นั่นคือภาคแสดง บางครั้งคำกริยารวมกับคำอื่นๆ กลายเป็นภาคแสดง Maria hittar på en historia. เกิดอะไรขึ้น? Hittar på. คำเล็กๆ นี้เป็นของคำกริยา på. มันเป็น particle บางครั้งอาจมีกริยามากกว่าหนึ่งคำ เช่นในประโยคย่อยนี้มีอยู่ 4 คำ Lingo skulle vilja försöka skrämma Maria บางครั้งภาคแสดงเองก็นับเป็นประโยคย่อยได้ Sitt! แต่โดยทั่วไปประโยคย่อยต้องมี ภาคอื่นๆด้วย ซึ่งอธิบายถึงใครหรืออะไรที่ เกี่ยวกับประโยคย่อย ภาคประธาน ภาคประธานจะเป็นผู้กระทำในสิ่งที่ ภาคแสดงอธิบาย Maria berättar en spökhistoria. วิธีที่ง่ายที่สุดในการหาประธาน คือการถามว่าใคร หรืออะไรกำลังกระทำในสิ่งที่ภาคแสดงอธิบาย Vem berättar? Maria. บางครั้งประธานก็ไม่ใช่ผู้กระทำบางสิ่ง แต่เป็นผู้ที่กำลังเกิดขึ้นด้วย Lingo blir rädd. คำถามยังคงใช้งานได้ Vem blir rädd? Lingo. นี้เป็นประโยคย่อยเพิ่มเติม: Att berätta spökhistorier är spännande.

Vad är spännande? Att berätta spökhistorier. Att Lingo skulle bli rädd förstod inte Maria. Vad förstod inte Maria? Att Lingo skulle bli rädd.

Den långa och kusliga spökhistorien skrämmer Lingo. Vad skrämmer Lingo? Den långa och kusliga spökhistorien. ประธานในตัวอย่างเหล่านี้ค่อนข้าง แตกต่างกันใช่ไหมล่ะ? ประธานเป็นคำนาม ที่มาพร้อมกับคำร่วมอื่นๆ นี่คือนามวลี ภาคประธานอาจเป็นชื่อบุคคล หรือคำที่ใช้แทนชื่อ คือ "คำสรรพนาม" นอกจากนี้ยังเป็นรูปกริยาพื้นฐานหรือ "วลีกริยาพื้นฐาน" หรือประโยคย่อยที่ไม่สมบูรณ์ในตัวเอง หรือ "ประโยคย่อยรอง" สิ่งที่ภาคประธานเหล่านี้มีเหมือนกันคือ มันไปด้วยกันได้กับภาคแสดง และตอบคำถาม:ใครหรืออะไร?ได้ ประธานมีความสำคัญต่อประโยคย่อย แทบเท่ากับภาคแสดง มันสำคัญมากถึงขนาดต้องเติมประธาน แม้แต่ในกรณีที่ไม่จำเป็น Det regnar. อะไรกำลังฝนตก? ฝนเหรอ? จริงๆแล้วไม่ใช่ ในภาษาสวีเดนจำเป็นต้องมีประธาน เพื่อให้ประโยคถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ เราจึงต้องใส่ประธานที่ไม่มีอยู่จริง 'ประธานจำลอง' ในหลายๆภาษาไม่มีแบบนี้ นี่ อย่าทำให้เพื่อนของฉันกลัวสิ! ผีหายไปแล้ว! - ผี - คือประธาน หายไปแล้ว ก็เป็นภาคแสดง เรียบง่ายแต่ดูน่ากลัวนะ